News

Language : ENGLISH : THAI

วันหนึ่งขณะที่ผมได้มีโอกาสไปเดินเล่นในตลาดนัดจตุจักร แล้วแวะนั่งพักให้หายร้อนที่ร้านขายของ ของเพื่อนคนหนึ่ง ช่วงเวลานั้นได้มี เพื่อนของเขาเดินผ่านมาพอดีแล้วทักทาย พวกเขาคุยกันสักพักแล้วก็หันมาทักทายผม ผมเหนื่อยจึงไม่ได้พูดอะไรมากจากนั้นเขาก็ลากลับ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เขาจากไปสักพักหนึ่งแล้วก็เดินกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับพวงมาลัยช่อหนึ่ง เขานำมามอบให้ผม แล้วอวยพรให้ผมมีความสุขมากขึ้นเพราะนึกว่าผมเศร้า หรือมีปัญหาไม่สบายใจอะไรสักอย่างอยู่ภายในใจ

ผมรู้สึกแปลกใจว่าคนที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย หรือเจอหน้ากันเพียงสั้นๆ แต่ทำไมเขากลับอยากให้เรามีความสุข ทุกวันนี้ผมยังจำชื่อเขาไม่ได้เสียด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่เคยลืมความหวังดีของเขาในครั้งนี้

มันเป็นความปรารถนาดีที่มนุษย์คนหนึ่งมีให้กับเพื่อนมนุษย์ ผมลองย้อนคิดกลับมายังตัวเอง ว่าเราเคยแสดงออกถึงความปรารถนาดีใดๆเช่นนี้กับใครบ้างไหม? กัคนที่เราไม่คยรู้จักมาก่อน สิ่งเล็กๆเหล่านี้ได้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมอยากทำแบบนี้ต่อผู้อื่นบ้าง ถ้าผมมีโอกาส ลองคิดดูว่าถ้ามีคนทำแบบนี้มากขึ้น สังคมคงจะน่าอยู่ขึ้น จริงๆ แล้วความปรารถนาดี หวังให้ผู้อื่นเป็นสุข อาจมีในใจของเราทุกคนอยู่แล้ว เราแค่ไม่เคยตระหนักถึงมัน หรือบางที่เราไม่รู้จักวิธีแสดงออก ลองตระหนักถึงมันดู และเริ่มทำจากสิ่งเล็กๆ กับคนใกล้ตัวเท่าที่จะทำได้ ก็น่าจะดี เหตุกาณ์นี้ทำให้ผมนึกถึงคำพูดคำหนึ่งที่อยู่ในใจผมตลอดมาว่า “หน้าที่ของคนเราทุก คือการทำให้คนที่อยู่ตรงหน้าเรามีความสุข”