ENG | THAI

การรวบรวมกิจกรรมทางวัฒนธรรมสำเร็จรูป (Ready-Made Culture) ที่แสดงให้เห็นถึงเจตนาในการแบ่งปันความรัก ความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ บางเรื่องราวอาจจะไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ถึงขนาดที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงสังคมโดยฉับพลัน อาจจะเป็นเพียงรอยยิ้ม คำพูด หรือบทสนทนากับคนที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความปรารถนาดีที่หวังให้ผู้อื่นมีความสุขหรือพ้นทุกข์ อาจเป็นกำลังใจและแรงบันดาลใจต่อทัศนคติให้กับคนคนหนึ่ง มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไปในสังคมปัจจุบันที่เต็มไปด้วยสัญชาตญาณการเอาตัวรอดและการแข่งขัน แต่สิ่งที่ถูกรวบรวมเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงการแสดงออกที่มากไปกว่าสัญชาตญาณพื้นฐานในการเอาตัวรอด สิ่งเหล่านี้แสดงให้เห็นถึง ความเคารพคุณค่าของความเป็นมนุษย์ในตัวเองและผู้อื่น(Self-Respect) การวิพากษ์วิจารณ์ตนเองเพื่อก้าวข้ามข้อจำกัดของความรู้เดิมหรืออคติ เพื่อขยายขอบเขตของความรู้ความเข้าใจความจริงของธรรมชาติให้มากยิ่งขึ้น(Self-Critics) ความจริงใจในการหวังให้ผู้อื่นพ้นทุกข์และแบ่งปั้นความรักความเมตาต่อผู้อื่น(Sincerity) การแสดงออกในเชิงสร้างสรรอย่างมีเสรีภาพ แต่ในขณะเดียวกันก็ยังเคารพในสิทธิและเสรีภาพของผู้อื่น (Freedom of Creativity and Expression)

โลกปัจจุบันมีความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ทั้งภัยธรรมชาติ น้ำท่วม ภูเขาไฟระเบิด สึนามิ ภาวะโลกร้อน การเกิดขึ้นของโรคระบาดชนิดใหม่ รวมทั้งความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากน้ำมือมนุษย์เช่น สงคราม การทำลายสภาพแวดล้อม มลภาวะเป็นพิษ การตัดไม้ทำลายป่า รวมทั้งปัญหาสารพิษตกค้างจากพลังงานนิวเคลียร์ เราไม่สามารถแบ่งแยกธรรมชาติทั้งหลายเช่น น้ำ อากาศ ป่าไม้รวมทั้งสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับสภาพแวดล้อมดังที่กล่าวมาว่า เป็นของประเทศใดหรือใครทำให้มันเป็นเช่นนั้น และใครต้องรับผิดชอบ เพราะเหตุการณ์ทั้งหมดนี้มีผลกระทบต่อมนุษย์ทุกคนในโลกใบนี้ ถึงเวลาแล้วที่ต้องทำความเข้าใจว่าโลกใบนี้เป็นประเทศเดียวกันและเป็นบ้านของเราทุกคน

ข้าพเจ้าเชื่อว่าปัจจุบัน มนุษย์มีความเจริญทางเทคโนโลยี ความรู้ ความสามารถมากพอในการแก้ไขปัญหาต่างๆได้ แต่ทำไมปัญหาต่างๆยังคงดำรงอยู่และดูเหมือนจะรุนแรงเพิ่มมากขึ้น เช่นปัจจุบันเราสามารถแก้ไขปัญหาเรื่องการขาดแคลนอาหารได้ โดยเทคโนโลยีในการผลิตที่ทันสมัยและการเก็บสะสมอาหารในรูปแบบอาหารสำเร็จรูปมากมาย แต่ในขณะเดียวกัน ประชากรโลกก็ยังมีผู้เสียชีวิตด้วยความหิวโหยหรือโรคอันเนื่องมาจากการขาดสารอาหาร มากกว่า 36 ล้านคนต่อปี (ข้อมูลจากปี 2549 อ้างอิงจาก วิกิพีเดีย) นั่นเท่ากับ หนึ่งล้านคนต่อวัน ไม่ใช่เพราะเราไม่สามารถผลิตอาหารได้มากพอหรือขาดความรู้ความเข้าใจในปัญหา แต่เป็นเพราะเราขาดความรักความเมตตาที่จะแบ่งปันให้กับคนอื่น เช่นเดียวกับวิทยาการทางการแพทย์ เราสามารถพัฒนาและผลิตยาที่รักษาโรคเอดส์ได้ แต่เราไม่สามารถช่วยเหลือผู้ป่วยยากจนที่ไม่มีเงินซื้อยาได้ การสร้างกฏหมายสิทธิบัตรเพื่อปกป้องผลประโยชน์ส่วนตนมากกว่าการคำนีงถึงผลประโยชน์สาธารณะ การก่อสงครามเพื่อผลประโยชน์ทางการค้าอาวุธและแย่งชิงทรัพย์กรธรรมชาติของประเทศมหาอำนาจโดยแอบอ้างความถูกต้องและคุณธรรม เราฆ่ากันเพื่อเรียกร้องหาสันติภาพ ปัญหาต่างๆที่กล่าวมานี้และปัญหาอีกมากมายจะยังคงมีอยู่และดำเนินต่อไป ถ้าเราทุกคนไม่เริ่มต้นที่จะเข้าใจว่าโลกใบนี้คือบ้านของเรา

ศิลปะวัฒนธรรมต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละท้องถิ่น เปรียบเสมือนผลผลิตที่เกิดจากวิถีการดำเนินชีวิตที่สัมพันธ์กับภูมิศาสตร์ของแต่ละพื้นที่ กิจกรรมที่เกิดขึ้นทางสังคมไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรม ประเพณีและกฏหมายได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อที่/หรือช่วยเหลือผู้คนในสังคมให้อยู่ร่วมกันอย่างสันติและได้รับการแบ่งปันทางทรัพยากรธรรมชาติและโอกาสในการเข้าถึงอย่างยุติธรรม นั้นคือหัวใจของสังคมในการอยู่ร่วมกัน

ข้าพเจ้าพยายามที่จะรวบรวมกิจกรรมเรื่องราว ที่เกิดขึ้นในสังคมทั่วทุกมุมโลกจากสื่อต่างๆ หรือเป็นเรื่องราวที่ข้าพเจ้าพบเห็นด้วยตัวเอง ในชีวิตประจำวัน ที่ข้าพเจ้ามีความรู้สึกประทับใจกับเจตนาและมุ่งหมายในการช่วยเหลือหรือแบ่งปันความรักความเมตตาต่อผู้คนในสังคมและเกื้อหนุนธรรมชาติ สิ่งที่รวบรวมไว้เหล่านี้ เป็นแบบอย่างให้ข้าพเจ้าเกิดการตั้งคำถามต่อคุณค่าในเรื่องความรัก ความเมตตา ความเสียสละต่อผู้อื่นและอะไรคือแรงบันดาลใจให้กับคนเหล่านี้กล้าที่จะเสียสละหรือแบ่งปัน ยกตัวอย่างเช่น บิล เกตส์และวอร์เรน บัฟเฟต์ ที่ก่อตั้งมูลนิธิเพื่อสาธารณะประโยชน์ (The Giving Pledge) โดยเป็นการให้คำมั่นสัญญาว่าจะบริจาคเงินเพื่อสาธารณะกุศล โดยไม่มีพันธะสัญญาผูกพันใดๆ (Moral Agreement) ซึ่งบิลเกตส์บริจาคเงินไปแล้วอย่างน้อย 23,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ให้กับมูลนิธิ The Bill and Melinda Gates Foundation เพื่อให้การสนับสนุนทางด้านการศึกษาและค้นคว้าวิจัยทางด้านสุขภาพ และวอร์เรน บัฟเฟต์ประกาศบริจาคทรัพย์สินส่วนใหญ่ให้กับสาธารณะประโยชน์ อีกทั้งยังเชิญชวนและจุดประกายให้กับมหาเศรษฐีคนอื่นๆบริจาคทรัพย์สินส่วนใหญ่เพื่อสาธารณะประโยชน์ในแนวทางที่แต่ละคนสนใจ ในขณะทีี่ยังมีชีวิตอยู่หรือหลังจากเสียชีวิตแล้วก็ได้ หรืออาจเป็นเหตุการณ์เล็กๆจากประสบการณ์ของคนธรรมดาที่อยากให้ผู้อื่นได้รับความสุข เช่นการเขียนป้ายบนกระดาษห่อแฮมเบอร์เกอว่า “Have a Great Night” และโบกให้คนที่เดินผ่านไปมาของเด็กสาวสองคนที่ข้าพเจ้าพบเห็นในร้านอาหารริมถนนในเมืองชิคาโก โดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทน เพียงแค่ต้องการให้ผู้ที่ได้อ่านข้อความมีความสุข สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไรและอะไรเป็นแรงบันดาลใจให้กับบุคคลเหล่านี้ แล้วเราจะทำอย่างไรให้คนอื่นๆในสังคมเกิดพฤติกรรมทำนองแบบนี้

การรับรู้ข้อมูลข่าวสารผ่านสื่อต่างๆ โดยเฉพาะโทรทัศน์และสังคมออนไลน์ที่มีความสะดวกรวดเร็วในปัจจุบัน ส่งผลกระทบทั้งด้านบวกและลบ เราจะกำหนดได้อย่างไรว่าวัฒนธรรมสำเร็จรูปที่มีอยู่เหล่านี้อะไรมีมิติของความดี ความจริง ความงาม เพราะขอบเขตของสังคมและข้อจำกัดทางวัฒนธรรมได้ถูกขยายออกไปอย่างไม่มีขีดจำกัด ยกตัวอย่างเช่น เหตุการณ์อย่างหนึ่งที่ผ่านการนำเสนอข้อมูลโดยโทรทัศน์หรือสังคมออนไลน์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเมืองหรือวัฒนธรรม อาจจะถูกมองว่าเป็นคุณค่าต่อคนกลุ่มหนึ่งหรือสังคมหนึ่ง แต่ในขณะเดียวกันถ้าพิจารณาจากมุมมองทางวัฒนธรรมที่แตกต่าง เหตุการณ์เดียวกันนี้อาจจะเป็นคุณค่าที่ตรงกันข้ามก็ได้

ข้าพเจ้าเชื่อว่าเราสามารถสร้างสรรสิ่งเหล่านี้ได้ โดยเริ่มต้นจากความคิดของเราก่อนว่าเราเป็นคนที่มีคุณค่าของความเป็นมนุษย์เท่ากับคนอื่นๆ และเคารพคุณค่าความเป็นมนุษย์ที่มีอยู่ในผู้อื่นเช่นกัน รวมทั้งคิดว่าโลกใบนี้คือบ้านของเราทุกคน เพียงความคิดเช่นนี้ก็จะเป็นจุดเริ่มต้นของการมีส่วนร่วมในการสร้างสรรสังคมร่วมกัน จากความรับผิดชอบในหน้าที่ของแต่ละบุคคลให้ดีที่สุด การเรียนรู้ที่จะยอมรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่างก้าวข้ามอคติส่วนตัว มองให้เห็นความจริงว่า เราทุกคนเกิดมาจากความว่างเปล่า และอาศัยอยู่บนโลกนี้เพียงชั่วคราว แล้วก็จะจากไปสู่ความว่างเปล่า ชีวิตคือความว่างเปล่า แต่ความว่างเปล่านั้นไม่ได้หมายถึงความไม่มีอะไรเลย แต่เป็นสภาวะที่ไร้ซึ่งการดำรงอยู่ด้วยตัวมันเอง นั้นหมายความว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันเกื้อหนุนซึ่งกัน ซึ่งก็คือที่มาของการเกิดขึ้นของสรรพสิ่งบนโลกใบนี้

LINK To.. Around the World Projects