31 century museum :Bangkok (Land of smiles)

Nattapong Panpiew
ณัฐพงษ์ พันผิว

I want to present the role of the people who are socially stigmatized in the society.

My whole work is depicted through the form of T-shirts. A T-shirt can be counted as the one of the four requisites which are indispensable. The T-shirt’s function is to cover up the body, and people wear it to meet their satisfaction. I want to portray everything in the form of T-shirts which have the sentence “I’m a normal person,” or “I’m a crazy person” printed on them. These two sentences have different social roles. What the audience would feel might vary; if they are normal, as they think they are, which T-shirt will they put on? If they choose to wear “I’m a crazy person” T-shirt, will they be crazy people? This work is a kind of thought-provoking work that will question the audience about the individuals’ minds.

แรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์

ต้นเรื่องและต้นแรงขับเคลื่อนแรกของผมเป็นเหตุการณ์ที่ได้รับฟังมาจากเพื่อน คนหนึ่งซึ่งเล่าถึงชายสติไม่ดีคนหนึ่งชื่อว่า “พี่แบงค์” ซึ่งทุกคนที่อยู่ในละแวกบ้านแขกวง เวียนใหญ่ต่างรู้จักพี่แบงค์ทุกคนอยู่แล้ว พี่แบงค์เป็นชายคนหนึ่งที่ทุกคนในระแวกนั้นม องว่าเป็นคนบ้า สติไม่ดี พี่แบงค์เป็นคนชอบปั่นจักรยานมากทุกครั้งที่เห็นพี่แบงค์แกจะ ปั่นจักรยานตลอดปั่นตั้งแต่เช้าถึงมืดค่ำ ใครใช้ไปไหนแกก็ไปลึกๆ แอบมองว่าแกน่ารักดี นะ เพราะเจอกันก็ทักโบกมือให้กัน ต้นเรื่องคือเพื่อนผมมาเล่าให้ฟังว่า ได้ข่าวว่าพี่แบงค์

ปั่นจักรยานไปหนองมนจังหวัดชลบุรี เพื่อไปซื้อข้าวหลามมาให้ยายกินเนื่องจากยายชอบกินข้าวหลามมาก ความรู้สึก แรกที่ได้ยินรู้สึกประหลาดใจมากแต่เป็นการประหลาดใจที่มันแน่นอยู่ในใจผมประทับใจแกมากแสดงว่าสิ่งที่เราแอบคิดมา ตลอดว่าแกน่ารักดีนะก็เป็นจริงๆ ด้วย มันทำให้เราย้อนกลับมาคิดว่าทำไมเราต้องไปตัดสินว่าเค้าบ้ามันทำให้เหมือนว่า เค้าแตกต่างจากเรากายภาพ อาจแตกต่างตามสัมผัสแรกแต่ผมคิดว่าสิ่งที่เหมือนกันหรืออาจมากกว่าคือ หัวใจของพี่ เค้า นี่แหล่ะครับแรงบัลดาลใจของผมที่ผ่านการคิดแบบ 31st century